Grote vakantie en nieuw schooljaar!
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
03 Oktober 2014 | Aruba, Oranjestad
Excuses, excuses, excuses... Ik zie dat het al drie en een halve maand geleden is dat ik mijn laatste blog heb geschreven! Dus nu maar heel snel een update, want het leven vliegt ook hier voorbij; het is inmiddels al oktober! Ongelofelijk hoe snel het gaat!
Ik had het in mijn vorige blog over mijn klas die ongemotiveerd was en waar veel kinderen bleven zitten (of over moesten vanwege hun leeftijd). Inmiddels heb ik een nieuwe klas, die een stuk beter gemotiveerd is! De meeste kinderen werken hard voor hun cijfers en ik mag dan ook niet klagen over de resultaten!
Waar ik wel erg aan moet wennen is dat er kinderen zijn die te maken krijgen met lichamelijk geweld thuis wanneer ze een slecht punt halen. Mijn klas is multicultureel (Arubaans, Colombiaans, Venezolaans, Haitiaans, Peruaans) en in sommige culturen worden kinderen geslagen met een tak of riem wanneer ze niet luisteren of onvoldoendes halen. Ik heb er erg veel moeite mee. Ik probeer er maar voor te zorgen dat ze in elk geval op school een fijn en veilig gevoel hebben en dat ze een vertrouwensband met mij opbouwen.
Verder merk ik dat het op school allemaal een stuk eenvoudiger loopt dan vorig jaar. Ik weet wat er van me verwacht wordt, de methodes zijn niet meer nieuw en ik weet waar hiaten liggen bij kinderen.
Tussen de twee klassen in lag natuurlijk een heerlijke periode van 6 weken zomervakantie! Nou ja, zomer is het hier natuurlijk altijd, maar die 6 weken waren heerlijk! Tomesh kwam op 30 juni al, en die is in totaal 5,5 week gebleven!
De eerst week hebben we vooral hard gewerkt om achterstallig werk weg te ruimen en nog wat kleine klusjes in huis te doen. Daarna vertrokken wij voor 19 dagen naar Costa Rica en in de tussentijd werd er goed op mijn huis gepast door de familie van Heugten.
Wat hebben we het allemaal heerlijk gehad! De tijd in Costa Rica vloog voorbij. Wat me het meeste is bijgebleven is het verschil in klimaat. Op elke plek waar we waren was het weer compleet anders. We begonnen met storm en overstromingen aan de Caribische kust (ik bleef maar denken: dit is dezelfde zee als de zee op Aruba, maar het lijkt meer op de Noordzee met windkracht 9), daarna hadden we een paar dagen goed weer, en daarna gingen we de kou in. Bij elke stop werd het kouder en regenachtiger. Echt, ik weet weer dat ik het weer in Nederland echt niet mis! Uiteindelijk, op het ‘dieptepunt’ zat ik met een trui, jas en sjaal binnen in onze kamer, want het was zooooo koud! Maar ja, het tropisch regenwoud groeit natuurlijk niet zomaar, daar is veel regen voor nodig. De natuur was dan ook echt prachtig. Enorm veel verschillende kleuren groen, mooie vergezichten, smalle weggetjes door kleine plaatsjes (vaak schoten we maar 40 km per uur op omdat we alleen over zandwegen konden rijden) en we hebben uitzonderlijk veel dieren gezien die wij alleen kennen uit de dierentuinen.
Echt een aanrader om naartoe te gaan, maar advies van mij: ga in de periode januari-april, want dan is de droge tijd!
De laatste twee weken van de vakantie hebben Tomesh en ik lekker rustig aan gedaan hier. Beetje relaxen, beetje zwemmen, heerlijk!
En toen kwam de tijd om weer afscheid te nemen. Dat blijft altijd toch zo moeilijk… We hebben allebei een hele tijd nodig gehad voordat we weer een beetje onze draai hadden gevonden.
Voor mij was het wel wat makkelijker dan voor Tomesh, want… Ik heb in Costa Rica een hele leuke en lieve jongen leren kennen en hij kwam de dag nadat Tomesh was vertrokken voor 5 dagen naar Aruba! We hebben het erg leuk gehad samen, en 10 dagen nadat hij Aruba had verlaten was hij alweer terug. Eigenlijk voor twee weken, maar we hebben zijn ticket twee keer verlengd en uiteindelijk is hij een maand gebleven. Dus ik kan jullie vol trots vertellen dat ik een vriendje heb!! Hij heet Oscar, is 32 jaar en komt uit Costa Rica. Hij is enorm lief, leuk, grappig, romantisch, knap, positief en altijd vrolijk en ik ben zo blij met hem!
Alleen heeft hij de dag voordat we elkaar leerden kennen een visum aangevraagd om zijn droom waar te maken en naar Duitsland te emigreren… Hij heeft zijn plannen een maand voor mij uitgesteld, maar op dit moment is hij in Duitsland en weten we niet wanneer we elkaar weer zien. We missen elkaar heel erg, proberen om zoveel mogelijk contact te hebben, en als hij eenmaal een beetje gesetteld is gaan we plannen maken om te kijken wanneer we elkaar weer kunnen zien. We zijn in elk geval allebei heel positief over de toekomst en hebben er alle vertrouwen in dat we uiteindelijk samen zullen zijn!
In de tussentijd proberen we ons leven zo leuk mogelijk te maken, dus vanavond staat er voor mij een concert van Prince Royce op het programma! Heerlijk bachata dansen in de buitenlucht met allemaal lieve mensen om me heen! Een goede start van mijn oktobervakantie! Life’s good!
Ik had het in mijn vorige blog over mijn klas die ongemotiveerd was en waar veel kinderen bleven zitten (of over moesten vanwege hun leeftijd). Inmiddels heb ik een nieuwe klas, die een stuk beter gemotiveerd is! De meeste kinderen werken hard voor hun cijfers en ik mag dan ook niet klagen over de resultaten!
Waar ik wel erg aan moet wennen is dat er kinderen zijn die te maken krijgen met lichamelijk geweld thuis wanneer ze een slecht punt halen. Mijn klas is multicultureel (Arubaans, Colombiaans, Venezolaans, Haitiaans, Peruaans) en in sommige culturen worden kinderen geslagen met een tak of riem wanneer ze niet luisteren of onvoldoendes halen. Ik heb er erg veel moeite mee. Ik probeer er maar voor te zorgen dat ze in elk geval op school een fijn en veilig gevoel hebben en dat ze een vertrouwensband met mij opbouwen.
Verder merk ik dat het op school allemaal een stuk eenvoudiger loopt dan vorig jaar. Ik weet wat er van me verwacht wordt, de methodes zijn niet meer nieuw en ik weet waar hiaten liggen bij kinderen.
Tussen de twee klassen in lag natuurlijk een heerlijke periode van 6 weken zomervakantie! Nou ja, zomer is het hier natuurlijk altijd, maar die 6 weken waren heerlijk! Tomesh kwam op 30 juni al, en die is in totaal 5,5 week gebleven!
De eerst week hebben we vooral hard gewerkt om achterstallig werk weg te ruimen en nog wat kleine klusjes in huis te doen. Daarna vertrokken wij voor 19 dagen naar Costa Rica en in de tussentijd werd er goed op mijn huis gepast door de familie van Heugten.
Wat hebben we het allemaal heerlijk gehad! De tijd in Costa Rica vloog voorbij. Wat me het meeste is bijgebleven is het verschil in klimaat. Op elke plek waar we waren was het weer compleet anders. We begonnen met storm en overstromingen aan de Caribische kust (ik bleef maar denken: dit is dezelfde zee als de zee op Aruba, maar het lijkt meer op de Noordzee met windkracht 9), daarna hadden we een paar dagen goed weer, en daarna gingen we de kou in. Bij elke stop werd het kouder en regenachtiger. Echt, ik weet weer dat ik het weer in Nederland echt niet mis! Uiteindelijk, op het ‘dieptepunt’ zat ik met een trui, jas en sjaal binnen in onze kamer, want het was zooooo koud! Maar ja, het tropisch regenwoud groeit natuurlijk niet zomaar, daar is veel regen voor nodig. De natuur was dan ook echt prachtig. Enorm veel verschillende kleuren groen, mooie vergezichten, smalle weggetjes door kleine plaatsjes (vaak schoten we maar 40 km per uur op omdat we alleen over zandwegen konden rijden) en we hebben uitzonderlijk veel dieren gezien die wij alleen kennen uit de dierentuinen.
Echt een aanrader om naartoe te gaan, maar advies van mij: ga in de periode januari-april, want dan is de droge tijd!
De laatste twee weken van de vakantie hebben Tomesh en ik lekker rustig aan gedaan hier. Beetje relaxen, beetje zwemmen, heerlijk!
En toen kwam de tijd om weer afscheid te nemen. Dat blijft altijd toch zo moeilijk… We hebben allebei een hele tijd nodig gehad voordat we weer een beetje onze draai hadden gevonden.
Voor mij was het wel wat makkelijker dan voor Tomesh, want… Ik heb in Costa Rica een hele leuke en lieve jongen leren kennen en hij kwam de dag nadat Tomesh was vertrokken voor 5 dagen naar Aruba! We hebben het erg leuk gehad samen, en 10 dagen nadat hij Aruba had verlaten was hij alweer terug. Eigenlijk voor twee weken, maar we hebben zijn ticket twee keer verlengd en uiteindelijk is hij een maand gebleven. Dus ik kan jullie vol trots vertellen dat ik een vriendje heb!! Hij heet Oscar, is 32 jaar en komt uit Costa Rica. Hij is enorm lief, leuk, grappig, romantisch, knap, positief en altijd vrolijk en ik ben zo blij met hem!
Alleen heeft hij de dag voordat we elkaar leerden kennen een visum aangevraagd om zijn droom waar te maken en naar Duitsland te emigreren… Hij heeft zijn plannen een maand voor mij uitgesteld, maar op dit moment is hij in Duitsland en weten we niet wanneer we elkaar weer zien. We missen elkaar heel erg, proberen om zoveel mogelijk contact te hebben, en als hij eenmaal een beetje gesetteld is gaan we plannen maken om te kijken wanneer we elkaar weer kunnen zien. We zijn in elk geval allebei heel positief over de toekomst en hebben er alle vertrouwen in dat we uiteindelijk samen zullen zijn!
In de tussentijd proberen we ons leven zo leuk mogelijk te maken, dus vanavond staat er voor mij een concert van Prince Royce op het programma! Heerlijk bachata dansen in de buitenlucht met allemaal lieve mensen om me heen! Een goede start van mijn oktobervakantie! Life’s good!
-
04 Oktober 2014 - 09:32
Mama En Papa:
Dat is snel. Allemaal bekend, maar o zo leuk om toch nog te lezen.
Dikke Kus Papa en Mama. -
04 Oktober 2014 - 22:16
Tonny En Pieter:
Hoi Inge wat een geweldige zomer heb je achter de rug en een nieuwe liefde. Jammer nu op afstand. Mooie foto's van jullie samen. Veel geluk en geniet ervan. Met ons , de kinderen en kleinkinderen gaat alles goed. Ze krijgen in ieder geval geen pak rammel als het op school iets minder gaat. Ze worden al zo groot. Nu het verlies van tante Toos nog een plekje geven. Valt niet mee, maar dan maar kijken naar de mooie dingen die we hebben. Liefs en het allerbeste, xx Pieter en Tonny -
04 Oktober 2014 - 23:30
Wilma:
Hoi Inge,
Waauh, wat een prachtige & bijzondere foto`s, geloof direct dat het zien van deze dieren in hun eigen vrije omgeving nog prachtiger is en een hele bijzondere indruk en ervaring is. En wat een mooie ontwikkelingen daar in dat mooie verre land. Zo zie je maar: wat voor je weggelegd is, zal eens je pad kruizen! Geniet en laat alles gebeuren, weet zeker dat je dit geluk zal uitstralen op je kinderen uit je klas.
Gr Wilma -
05 Oktober 2014 - 15:04
Agnes Hebben:
Ha die Inge, fijn dat je nu wel een gemotiveerde klas hebt, maar met wel die schaduw kant van dat lichamelijk geweld, daar zou toch een verbod op moeten zijn. en de vakantie die was zeker wel verdiend, en dan nu je nieuwe liefde. leuk voor je maar jammer dat er weer zo'afstand tussen zit, maar wie weet wat er nog kan veranderen. hier in nederland hebben ze net de gouden kalveren uitgereikt,waar van de limburgse provincie met heel veel eer is gaan strijken en jij hebt ook een Oscar gekregen!!!!!!!! veel geluk samen!!!!
grtjs.van ons. Agnes. -
06 Oktober 2014 - 14:57
Marjo Ramakers:
Hallo Inge!
Ik lees dit verslag op een herfstachtige maandag in oktober in Nederland, dus ik ben behoorlijk jaloers op jouw belevenissen in een prachtige omgeving!
Maar .. ik gun je van harte deze zonnige toekomst, zeker met je nieuwe vriend!
Ook op school ben je weer goed bezig met je leerlingen, maar dat is jou wel toevertrouiwd!
Groetjes, Marjo.
-
07 Oktober 2014 - 09:04
Mien Smeets:
Hallo Inge,Wat een goed nieuws allemaal.Hee lveel succes met alles, je werk en vooral je nieuwe liefde.
Groetjes,Oom Wim en Tante Mien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
