Auto
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
07 September 2013 | Aruba, Oranjestad
Ik probeer mijn blogs altijd een beetje in een bepaald thema te schrijven. Op die manier denk ik dat het voor jullie leuker is om te lezen dan wanneer ik een hele opsomming maak van alles wat ik deze week weer beleefd heb (wat uiteindelijk toch op hetzelfde neerkomt: werken, veel regelen en in het weekend proberen te relaxen). Mijn huurauto moet echt een keer onderwerp zijn in mijn blog, en aangezien ik ‘m deze week (godzijdank) voor het laatst heb, wordt het toch wel tijd.
Laat ik positief beginnen met te zeggen dat ie er op het eerste gezicht heel erg mooi uitziet. Hij is namelijk paars. Maar meer positieve dingen heb ik eigenlijk niet over ‘m te zeggen, behalve misschien nog dat het een automaat is en dat dat verbazingwekkend lekker rijdt. Als ‘ie rijdt tenminste, want dat is een beetje het probleem met mijn auto. Hij start niet altijd. In het begin dacht ik dat m’n accu leeg was. Stond ik daar (gelukkig niet alleen) bij The Lighthouse met een auto die niet startte. Gelukkig was een man die daar een kraampje met eten had bereid om met zijn auto naar de mijne te rijden en met startkabels te proberen om mijn auto weer aan de praat te krijgen. Voordat we dat wilden doen zei ik nog dat ik nog 1 keer wilde proberen om ‘m zelf te starten. En jawel hoor. M’n paarse wrak startte gewoon. Dus weer vrolijk verder getoerd, tot het weekend erna. Zelfde probleem, alleen wist ik nu dat het niet aan de accu lag. Om een lang verhaal kort te maken: dit probleem heeft zich elk weekend en soms door de week voorgedaan. Inmiddels weet ik wel dat het probleem zich uiteindelijk vanzelf oploste, meestal binnen 20 minuten, dus: poco poco. Even wat kletsen of appen en me vooral niet druk maken.
Ben ermee terug gegaan naar het verhuurbedrijf en daar hebben ze iets aan de startonderbreker gesleuteld, want dat zou het probleem zijn. Helemaal opgelost was het daarmee niet, maar het ging wel beter.
Tot zover het starten. Dan het wegrijden. Als m’n auto een nacht heeft stil gestaan moet ‘ie ’s morgens een beetje op gang komen. Achteruit zetten lukt dan echt niet, dat is teveel gevraagd. Dus parkeer ik m’n auto ’s middags als ik thuis kom maar achteruit in (want dan is ‘ie op dreef en lukt het wel) zodat ik ’s morgens gewoon vooruit weg kan rijden. Het enige probleem is daarbij dat ik het halve complex hier wakker maak omdat ik zoveel gas moet geven, maar als ik eenmaal op de grote weg ben (na de parkeerplaats, zandweg en kort stukje geasfalteerde weg) is m’n auto wakker en is het rijden geen probleem meer.
Het enige probleem bij het rijden is dat de meter van mijn benzinetank het niet meer doet. Het ding geeft aan dat de tank helemaal vol is na het tanken, maar het wijzertje stort vrij snel daarna neer om niet meer omhoog te komen. Dus maar rijden op de kilometerteller (in dit geval mijlteller). Maar ook daar is afgelopen week een probleem ontstaan. Mijn auto had 141.999 mijl op de teller staan (best veel he, geen wonder dat ie het niet altijd meer goed doet ☺ ) en moest dus over springen op 142.000 mijl.
Maar ja. Hij hangt al een hele week vast tussen 141.999 en 142.000.
Ook dit heb ik gemeld bij het autoverhuurbedrijf, maar dat was niet zo erg. Ze maken zich niet zo snel druk hier.
Ik denk dat dat wel de belangrijkste dingen waren. Verder zijn er nog wat kleine mankementen, zoals een alarm wat maar steeds af blijft gaan als ik m’n auto parkeer (en waar ik me inmiddels helemaal niks meer van aantrek), een achterdeur die soms wel en soms niet van binnenuit open gaat en een kofferbak die zo lek is als een mandje en waar je van binnenuit de grond kunt zijn. O ja, en als we met z'n vijven in de auto zitten kan ik niet harder dan 60 km/uur, anders begint ie uit zichzelf erg gevaarlijk te slingeren. Gelukkig kun je hier op veel wegen ook niet harder, dus dat scheelt.
Maar ja, dit alles voor een prijs van 600 gulden per maand, dus ongeveer €250. Voor dat geld kun je ook niet heel veel meer verwachten. Maar jullie kunnen je voorstellen dat ik een gat in de lucht spring als ik volgende week mijn eigen autootje kan ophalen (met elektrische ramen en centrale deurvergrendeling, alleen dat is al pure luxe na dit barrel). Voordat ik ‘m heb moet ik wel eerst langs de belastingdienst met m’n papieren uit Nederland, vervolgens naar een verzekeringskantoor hier en daarna weer terug naar de belastingdienst om een nummerplaat te halen dus ben er weer drie dagen zoet mee. Maar dan heb je ook wat ☺
Bedenk me trouwens net dat ik eigenlijk had beloofd om in dit blog over mijn huis te schrijven. Die houden jullie dan te goed!
Dikke kus!
Laat ik positief beginnen met te zeggen dat ie er op het eerste gezicht heel erg mooi uitziet. Hij is namelijk paars. Maar meer positieve dingen heb ik eigenlijk niet over ‘m te zeggen, behalve misschien nog dat het een automaat is en dat dat verbazingwekkend lekker rijdt. Als ‘ie rijdt tenminste, want dat is een beetje het probleem met mijn auto. Hij start niet altijd. In het begin dacht ik dat m’n accu leeg was. Stond ik daar (gelukkig niet alleen) bij The Lighthouse met een auto die niet startte. Gelukkig was een man die daar een kraampje met eten had bereid om met zijn auto naar de mijne te rijden en met startkabels te proberen om mijn auto weer aan de praat te krijgen. Voordat we dat wilden doen zei ik nog dat ik nog 1 keer wilde proberen om ‘m zelf te starten. En jawel hoor. M’n paarse wrak startte gewoon. Dus weer vrolijk verder getoerd, tot het weekend erna. Zelfde probleem, alleen wist ik nu dat het niet aan de accu lag. Om een lang verhaal kort te maken: dit probleem heeft zich elk weekend en soms door de week voorgedaan. Inmiddels weet ik wel dat het probleem zich uiteindelijk vanzelf oploste, meestal binnen 20 minuten, dus: poco poco. Even wat kletsen of appen en me vooral niet druk maken.
Ben ermee terug gegaan naar het verhuurbedrijf en daar hebben ze iets aan de startonderbreker gesleuteld, want dat zou het probleem zijn. Helemaal opgelost was het daarmee niet, maar het ging wel beter.
Tot zover het starten. Dan het wegrijden. Als m’n auto een nacht heeft stil gestaan moet ‘ie ’s morgens een beetje op gang komen. Achteruit zetten lukt dan echt niet, dat is teveel gevraagd. Dus parkeer ik m’n auto ’s middags als ik thuis kom maar achteruit in (want dan is ‘ie op dreef en lukt het wel) zodat ik ’s morgens gewoon vooruit weg kan rijden. Het enige probleem is daarbij dat ik het halve complex hier wakker maak omdat ik zoveel gas moet geven, maar als ik eenmaal op de grote weg ben (na de parkeerplaats, zandweg en kort stukje geasfalteerde weg) is m’n auto wakker en is het rijden geen probleem meer.
Het enige probleem bij het rijden is dat de meter van mijn benzinetank het niet meer doet. Het ding geeft aan dat de tank helemaal vol is na het tanken, maar het wijzertje stort vrij snel daarna neer om niet meer omhoog te komen. Dus maar rijden op de kilometerteller (in dit geval mijlteller). Maar ook daar is afgelopen week een probleem ontstaan. Mijn auto had 141.999 mijl op de teller staan (best veel he, geen wonder dat ie het niet altijd meer goed doet ☺ ) en moest dus over springen op 142.000 mijl.
Maar ja. Hij hangt al een hele week vast tussen 141.999 en 142.000.
Ook dit heb ik gemeld bij het autoverhuurbedrijf, maar dat was niet zo erg. Ze maken zich niet zo snel druk hier.
Ik denk dat dat wel de belangrijkste dingen waren. Verder zijn er nog wat kleine mankementen, zoals een alarm wat maar steeds af blijft gaan als ik m’n auto parkeer (en waar ik me inmiddels helemaal niks meer van aantrek), een achterdeur die soms wel en soms niet van binnenuit open gaat en een kofferbak die zo lek is als een mandje en waar je van binnenuit de grond kunt zijn. O ja, en als we met z'n vijven in de auto zitten kan ik niet harder dan 60 km/uur, anders begint ie uit zichzelf erg gevaarlijk te slingeren. Gelukkig kun je hier op veel wegen ook niet harder, dus dat scheelt.
Maar ja, dit alles voor een prijs van 600 gulden per maand, dus ongeveer €250. Voor dat geld kun je ook niet heel veel meer verwachten. Maar jullie kunnen je voorstellen dat ik een gat in de lucht spring als ik volgende week mijn eigen autootje kan ophalen (met elektrische ramen en centrale deurvergrendeling, alleen dat is al pure luxe na dit barrel). Voordat ik ‘m heb moet ik wel eerst langs de belastingdienst met m’n papieren uit Nederland, vervolgens naar een verzekeringskantoor hier en daarna weer terug naar de belastingdienst om een nummerplaat te halen dus ben er weer drie dagen zoet mee. Maar dan heb je ook wat ☺
Bedenk me trouwens net dat ik eigenlijk had beloofd om in dit blog over mijn huis te schrijven. Die houden jullie dan te goed!
Dikke kus!
-
07 September 2013 - 21:35
Papa En Mama.:
Ha lieve Inge,
Wat zijn we hier verwend he en wat kun je dan blij zijn met het oude autootje van jezelf.
Hopelijk is het gauw geregeld, zodat je hem ook kunt gebruiken.
Dikke kus papa en mama. -
07 September 2013 - 21:36
Agnes Hebben:
Hallo Inge, Waat eine ozel mêt dé knommel, ich kén mich indinke dêsse al bej veurbaat ergers op dêt
dink. Is hêt soms eine susuki,dao hübbe veur 12 joarg geleje aug in gereje mer dea deej waal wat veur van um verwachte. groeten van oos allebei Agnes. -
14 September 2013 - 10:28
Wilma:
Hoi Inge,
Hier een kleine reactie vanuit het kleine Roggel.
Elke week kijk ik uit naar jou blog (belevenissen in Verweggistan). Met plezier lees ik jou belevenissen, waarbij ik graag wil terug reageren. Maar wat kan ik schrijven, hier vanuit dat kleine kikkerlandje, oeps jou landje is nog kleiner. Wat kan ik schrijven vanuit dit kleine "boeren" dorp? Oeps, jou dorp zal ws nog historischer zijn. Wat voor wijze adviezen, raden of tips zou ik jou kunnen geven? Oeps, zo wereldreizigster en avonturierster vallen alle raden en adviezen in het niet. Hetgeen dat overblijft zijn standaard woorden als: loslaten, accepteren, integreren etc. De enige wijze raad die ik je hier kan geven is, dat het van zulke "lege woorden en begrippen zijn.
Nee, tegen jou moed, avonturieren en passie kan ik niet op.
Het enige dat nog te bedenken is: elk voordeel heeft zo zijn nadeel (of was dit nou andersom: elk nadeel heeft ...)
het voordeel van jou avonturier is dat we hier in Nederland mee mogen genieten
Het nadeel is dat je heel ver weg zit (of is dat juist een voordeel?)
het voordeel is dat, ondanks de grote afstand op de wereldkaart, de afstand met de moderne tam tam toch heel klein is.
Och, wat zwets ik: Wens je heel veel mooie avonturen en hier in dit kikkerlandje zit een heel groot gevolg die met jou (op veilige afstand) met je meeleven. Dikke knuffel en een heel fijn weekend gewenst. KANJER. -
17 September 2013 - 08:14
Rina:
Ha Inge,
De foto's van de choco-uil zijn heel mooi.
Weet je dat dit uiltje alleen op Aruba voorkomt?
Wij hebben in een half jaar tijd 't beestje maar 1 keer vluchtig gezien.
Een foto hebben we toen zelfs niet kunnen maken!
Als je nog eens bij 'The Lighthouse' komt, neem dan een flesje cola mee. Dan kun je de salamanders cola van uit 't dopje te drinken geven. Vinden ze lekker!
Heb je ook al een 'Pastechi' geproefd? Hier moet je niet te veel van eten, maar ze zijn lekker!
Bon dia,
Rina -
17 September 2013 - 08:24
Rina:
Ha Inge,
Ik bedoel hagedissen!
Salamanders komen op de ABC- eilanden niet voor.
Ze lijken wel op elkaar.
Gekko's zie je weer wel op Aruba. Best grappige beestjes met die pootjes als zuignappen.
Al eentje gezien?
Groetjes,
Rina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
